محمد علی بن محراب دستجردوکی
شخصیتی ناشناخته
پدر بزرگم حاج میرزا محمد صادقی از قول پدرش می گوید: طایفه محرابیها بسیار مردم متدین و با تقوا بودند که تا چند سال پیش ، زینب علی محراب در درچه اصفهان زندگی می کرد و همان جا از دنیا رفت.
دستجردوک در گذشته روستایی کاملا جدا از شهر حسنآباد بود اما اکنون جزء این شهر شده و یکی از محلههای آن محسوب میشود.
در کتابخانه فیض مهدوی در کرمانشاه نسخه خطی فقهی بغیة الطالب فی معرفة المفروض والواجب نگهداری می شود که کاتب آن محمد علی بن محراب دستجردوکی است. وی در ماه شوال 1219 قمری این رساله را استنساخ کرده است.
با توجه به اینکه جای دیگری در ایران به نام دستجردوک سراغ نداریم و دیگر آنکه محمد علی محراب هنوز هم در دستجردوک نامی آشنا است، میتوان گفت که کاتب این نسخه اهل حسن آباد بوده است.
گزارش این نسخه در مجله تراثنا، شماره 9، صفحه 48 و شماره 62، صفحه 135 – 136 آمده است. این گزارش مربوط به سال 1393 قمری است. در هر دو شماره می خوانیم:
مجموعة فیها:
1 - الوجیزة (درایة - عربی) تألیف: الشیخ بهاء الدین محمد بن الحسین العاملی (1030)
2 - أصالة الصحة (فقه - عربی) تألیف: المولى محمد باقر بن محمد أکمل الوحید البهبهانی. (1206)
3 - الإجماع (أصول - عربی)
4 - الاجتهاد والأخبار (أصول - عربی) تألیف: المولى محمد باقر بن محمد أکمل الوحید البهبهانی.
5 - بغیة الطالب فی معرفة المفروض والواجب (فقه - عربی) تألیف: الشیخ جعفر بن خضر الجناجی صاحب کشف الغطاء (1227).
* الرسائل الأربع الأولى کتبها محمد بن میرزا حسن بن آقا رستم بن زین البیک، یوم الخمیس العشر الثالث من شهر صفر 1233 أوان تحصیل الناسخ فی الکاظمیة فی دار متصلة بالصحن الشریف. الکتاب الخامس کتبه محمد علی بن محراب الدستجردوکی، یوم الجمعة من شهر شوال 1219.
به مناسبت مطلب فوق، جناب آقای حسن صادقی (طاهر) مطلب را به قلم آورده است:
بعد از کشف یکی از شخصیتهای نامدار منطقه به نام محمد علی محراب دستجردوکی توسط استاد و محقق ارجمند جناب آقای سید حسن فاطمی بر آن شدیم که برای شناخت و معرفی این شخصیت برجسته تحقیقات بیشتری انجام دهیم . ابتدا موضوع را با حضرات حاج سید هدایت الله مسترحمی و حاج شیخ محمد علی سعادت ـ از سر شناسان شهر ـ در میان گذاشتیم که خوشبختانه آنها نیز در برابر سوالات ما پاسخ دادند که قبلا نام او را از زبان استادان خود شنیده اند ولی از جزئیات دیگر اطلاع نداشتند .
سپس با تحقیق از پیرمردهای دستجردوک به این نتیجه رسیدیم که سالهای قبل طایفه ای با لقب «محرابیها» در دستجردوک زندگی می کردند که بعد از اسم هرکدام از آنها ، مانند نامهای خانوادگی در شناسنامه ، کلمه محراب آمده بود مانند حسین علی محراب و زینب علی محراب . این دو نفر تا چند سال قبل از انقلاب در دستجردوک زندگی می کردند که به تهران و تعدادی دیگر به کشور عراق مهاجرت نمودند .
مسجد کوچکی در جنب مسجد امام زمان (عج) در دستجردوک وجود داشت که در سال 1384شمسی توسط شهرداری به منظور گسترش کوچه های دستجردک به کلی خراب شد. پیش از تخریب، مردم به این مسجد «مسجد مندلی محراب» یا همان «محمد علی محراب» می گفتند که به احتمال زیاد موسس این مسجد خود محمد علی محراب بوده است. زیلوهای این مسجد به مسجد امام زمان (عج) انتقال یافت که نام مسجد محراب در آن بافته شده است .
همچنین پارچه ای قدیمی به نخل عزاداری حسنیه دستجردک بسته که بر روی آن نوشته شده: «واقف ام کلثوم آقا بابا محراب دستجردوکی» .
اینها اطلاعاتی اندک در مورد طایفه و هویت اولیه شخصیت محمد علی محراب می باشد. با توجه به اینکه ایشان کاتب کتابی مهم در فقه نیز می باشد، نقش و جایگاه مهم او را می توان حدس زد که نیازمند تحقیق و تفحص بیشتر در باره شخصیت علمی او است.
همانگونه که نسل جدید هیچگونه آشنایی با نام این شخصیت نداشت، چه بسا اشخاص دیگری باشند که به دلایل گوناگون اسم و یاد آنها پنهان مانده و همت بلند فرهنگ دوستان منطقه را می طلبد که در شناخت افراد ، همدیگر را یاری کنند . در اینجا از همه عزیزانی که اطلاعاتی از این خاندان بویژه شخص محمدعلی محراب دارند، خواهشمند است در اختیار وبلاگ قرار دهند.
ضمنا در همین وبلاگ در بخش سرشناسان ، اطلاعات اجمالی که از محمدعلی محراب دستجردوکی به دست آمده، درج شده است.
پس از درج مطلب فوق، جناب آقای محمود صادقی (علی محمد) مطلب زیر را در قسمت نظریات نوشته است:
پدر بزرگم حاج میرزا محمد صادقی از قول پدرش می گوید: طایفه محرابیها بسیار مردم متدین و با تقوا بودند که تا چند سال پیش ، زینب علی محراب در درچه اصفهان زندگی می کرد و همان جا از دنیا رفت.
